Okoniokształtne
Występują na całym świecie, głównie w wodach słonych, ale także w słodkich (najliczniej w tropikach).
Ilustracja: Gulielma Mary Herschell 1887
Pałasz czarny
Nazwa łacińska: Aphanopus carbo.
Nazwy obce: ang. black scabbardfish, niem. Schwarzer Strumpfbandfisch, fr. sabre noir, hiszp. sable negro, port. peixe-espada-preto, norw. dolkfisk, niderl. zwarte Kouselandvis..
Opis: Jednolicie czarne ubarwienie. Osiąga długość do 110 centymetrów.
Występowanie: Od Islandii po Afrykę Północno-Zachodnią.
Kulinaria: Najsmaczniejszy najpierw podsmażany, a potem podduszany. Na Maderze serwowany z bananami.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Sajra
Nazwa łacińska: Cololabis saira.
Nazwy obce: ang. Pacific saury, niem. Pazifischer Makrelenhecht..
Opis: Osiąga do 36 cm długości. Ma wydłużony, smukły kształt. Ubarwiona po bokach ciała na srebrzystoszaro, a na grzbiecie na zielononiebiesko.
Występowanie: Nad szelfem północnego i zachodniego Oceanu Spokojnego. Migruje sezonowo: zimą w okolice południowej Japonii, latem w okolice Hokkaido i Wysp Kurylskich.
Kulinaria: Wysoka zawartość nienasyconych kwasów tłuszczowych EPA i DHA z grupy kwasów omega-3 w puszkowanym mięsie.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Seriola japońska
Nazwa łacińska: Seriola quinqueradiata.
Nazwy obce: ang. Japanese amberjack / yellowtail, jap. hamachi / buri / 鰤..
Występowanie: północno-zachodni Ocean Spokojny, rozciągający się od Chin przez Koreę aż po Hawaje.
Kulinaria: Nadaje się do gotowania jak i jedzenia na surowo. Sezonowy przysmak w chłodniejszych miesiącach, kiedy mięso ma wyższą zawartość tłuszczu.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Tazar marun
Nazwa łacińska: Auxis rochei.
Nazwy obce: ang. bullet tuna, amer. bullet macekerel, niem. Unechter Bonito, fr. bonitou, hiszp. melva, port. judeu, wł. tombarello, norw. auxid, niderl. valse bonito, chorw. trup / rumbac, grec. kopani, tur. yalancı / palamut, jap. magacuvo / amanba..
Opis: Do 85 centymetrów długości, maksymalnie 1 metr.
Występowanie: Ciepłe wody wszystkich oceanów, północny Atlantyk po Zatokę Biskajską, Morze Śródziemne.
Kulinaria: Delikatne soczyste mięso. Nadaje się do smażenia i opiekania na grillu. Uchodzi za najsmaczniejszego tuńczyka.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Barwena
Nazwa łacińska: Mullus surmuletus.
Nazwy obce: ang. striped red mullet, niem. Streifenbarbe, fr. rouget de roche, hiszp. salmonete de roca, port. salmonete-legítimo, wł. triglia di scoglio, norw. mulle, niderl. mul, chorw. trlja od kamena, gr. barbouni, tur. tekir.
Występowanie: Północny Atlantyk od Szkocji do Wysp Kanaryjskich, Morze Śródziemne, Morze Północne i zachodni Bałtyk.
Kulinaria: Najsmaczniejsze są okazy są mniejsze niż 15cm, można je grillować lub smażyć bez patroszenia, doskonałe są także duszone.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Bonito
Nazwa handlowa: bonito paskowany / bonito latający / tuńczyk pasiasty / tunek pasiasty / tuńczyk skoczek.
Nazwa łacińska: Katsuwonus pelamis.
Nazwy obce: ang. skipjack, niem. Echter Bonito, fr. listao / bonite à ventre rayé, hiszp. listado / bonito de vientre rayado, port. gaiado / raiado, wł. tonette striato, chorw. trup prugavac, grec. tónos ravdotòs, jap. katsuo.
Opis: Ma ciemne mięso, czasami różowawe. Ma ono stosunkowo zwartą teksturę i więcej rybnego smaku niż mięso innych tuńczyków. Po stronie brzusznej ma od 4 do 7 ciemnych podłużnych pasków. Osiąga długość do 80 cm.
Występowanie: W ciepłych i umiarkowanie ciepłych morzach.
Kulinaria: Doskonale nadaje się do smażenia i grillowania.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Cefal
Nazwa handlowa: łoban.
Nazwa łacińska: Mugil cephalus.
Nazwy obce: ang. flathead grey mullet, niem. Großköpfige Meeräsche, fr. mullet à grosse tête, hiszp. pardete, port. tainha-olhalvo, wł. cefalo, chorw. cipal glavač, ros. czornyj kefal, grec. kephalos, tur. kefal..
Opis: Grzbiet jest oliwkowo-zielony, boki są srebrzyste i stopniowo przechodzą w białe ku brzuchowi. Może mieć od sześciu do siedmiu wyraźnych poziomych pasów bocznych. Nie posiada linii bocznej. Typowa długość wynosi około 50 centymetrów, a maksymalna długość to 100 centymetrów. Może osiągnąć maksymalną wagę ośmiu kilogramów.
Występowanie: W wielu różnych środowiskach na całym świecie, w tym w wodach strefy tropikalnej, subtropikalnej i umiarkowanej.
Kulinaria:
Ikra może być solona, suszona i prasowana, nazywana jest wtedy po grecku avgotaraho, tajwańsku wuyutsu, koreańsku eoran, japońsku karasumi, włosku bottarga, francusku poutargue, turecku haviar i egipsku batarekh.
W Egipcie ryba jest solona, suszona i marynowana, tworząc fesikh.
Niewielkie egzemplarze doskonałe są do smażenia, większe do duszenia. Cefale nadają się także do wędzenia i solenia.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Chryzor
Nazwa handlowa: żółtogon.
Nazwa łacińska: Ocyurus chrysurus.
Nazwy obce: ang. yellowtail snapper, fr. vivaneau à queue jaune, hiszp. rabirrubia, port. luciano-cauda-amarela.
Kulinaria: Białe, łuszczącae się mięso, jest uważany przez niektórych za najsmaczniejszego z lucjanów.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Dorada
Nazwa handlowa: sparus złotogłowy.
Nazwa łacińska: Sparus aurata.
Nazwy obce: ang. gilthead seabream, niem. Goldbrassen, fr. dorade royale, hiszp. dorada, port. dourada, wł. orata, niderl. goadbrasem, chorw. lovrata, grec. tsipura, tur. çipura.
Kulinaria: Doskonale nadaje się do smażenia i grillowania.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Granik itajara
Nazwa handlowa: itajara zmienna.
Nazwa łacińska: Epinephelus itaiara.
Nazwy obce: ang. esonue grouper / giant grouper / goliath grouper, niem. Riesenzackenbarsch / Judenfisch; fr. mérou géant, hiszp. mero gigante, port. canapú / merote, wł. cernia gigante, duń. havaborre / jødefísk, fiń. raitameriahven, isl. vartari, norw. havabbor, szwedz. havsabborre / judefisk, ros. okuń gigantskij, grec. rophós, tur. orfoz / ortoz..
Opis: Osiąga nawet 300 kilogramów wagi.
Występowanie: Wody opływające Florydę i Zatoka Meksykańska, aż po Brazylię.
Kulinaria: Mięso o nieco słodkawym smaku może być przyrządzane na wszelkie sposoby.
Ilustracja: Liliya Butenko @ Shutterstock
Kergulena
Nazwa łacińska: Champsocephalus gunnari.
Nazwy obce: ang. mackerel icefish, fr. poisson des glaces, hiszp. pez hielo rayado o draco rayado..
Opis: Białe mięso bez ości. Długość: przeciętnie 25–40 cm, maksymalnie do 60 cm, masa: przeciętnie 0,2–0,4 kg, wyjątkowo do 2 kg.
Występowanie: Południowy Atlantyk i południowym Pacyfik, w wodach subantarktycznych.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Kielec
Nazwa łacińska: Dentex dentex.
Nazwy obce: ang. dentex, niem. Zahnbrassen, fr. denté, hiszp. denton, prot. captão-legítimo, wł. dentice, grec. sinagrida, chorw. zubatac, niderl. tandbrasem, tur. sinarit..
Występowanie: Od Zatoki Biskajskiej po Senegal i w Morzu Śródziemnym.
Kulinaria: Doskonały do smażenia, grillowania i pieczenia.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Koryfena
Nazwa handlowa: smagla.
Nazwa łacińska: Coryphaena hippurus.
Nazwy obce: ang. dolphinfish / mahi-mahi, niem. Große Goldmakrele, fr. grande coryphène, hiszp. lampuga, wł. lampuga / contaluzzo, gr. kynigòs.
Kulinaria: Delikatne mięso, może być grillowana lub pieczona z ziołami w piekarniku.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Kulbak czerwony / korwin czerwony
Nazwa łacińska: Sciaenops ocellatus.
Nazwy obce: ang. red drum / channel bass / redfish, niem. Roter Umberfisch / Augenfleck-Umberfisch, fr. tambour rouge, hiszp. corvinón ocelado, meksyk. corvineta ocelada, wł. ombrina ocellata.
Kulinaria: Aromatyczne, zwarte i soczyste mięso, nadaje się do smażenia lub grillowania.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Kulbin
Nazwa łacińska: Argyrosomus regius.
Nazwy obce: ang. meagre / shadefish, niem. Adlerfisch, fr. maigre commun, hiszp. corvina, port. corvina-legítima, wł. bocca d’oro, duń. ørnefisk, norw. ørnefisk, szwedz. havsgös, niderl. ombervis, chorw. sjenka, grec. aetos / kranios, tur. sarıağız.
Kulinaria: Delikatne mięso, subtelny aromat, można przyrządzać na wszelkie sposoby, nie za bardzo przyprawiając.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Labraks / okoń morski
Nazwa łacińska: Dicentrarchus labrax.
Nazwy obce: ang. seabass, niem. Wolfsbarsch, fr. bar européen / loup de mer, hiszp. lubina, port. robalo-legitimo, wł. spigola, duń. bars, norw. havabbor, szwedz. havsabborre, niderl. zeebaars, chorw. lubin, ros. lavrak, gr. lavraki, tur. levrek.
Opis: Niezwykle ceniona ryba, już od czasów rzymskich. Na rynku występują także pochodzące z hodowli, niewiele gorsze jakościowo. Dzikie dostępne wiosną i latem, hodowlane przez cały rok.
Występowanie: U wybrzeży południowej Norwegii po Senegal, w Morzu Śródziemnym i w Morzu Czarnym.
Kulinaria: Zwarte bezościste mięso, delikatny aromat. Doskonałe do smażenia, grillowania, pieczenia czy gotowania na parze.
Ilustracja: Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Letra niebieska
Nazwa łacińska: Lethrinus nebulosus.
Nazwy obce: ang spangled emperor, niem. Blauschuppenstraßenkehrer, fr. emperor moris, capitaine rouge, hiszp. emperador relámpago, suah. changu..
Opis: Osiąga do 85 cm długości.
Występowanie: Od Morza Czerwonego po wyspy Samoa.
Kulinaria: Idealnie nadaje się do pieczenia w piecu.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Lucjan czerwony
Nazwa łacińska: Lutianus campechanus.
Nazwy obce: ang. red snapper, niem. Red Snapper, fr. vivaneau rouge / vivaneau campèche, hiszp. pargo del Golfo, meks. huachinango del Golfo, port. luciano-do-Golfo, wł. lutjanido / lutiano rosso.
Opis: Najbardziej ceniony z lucjanów w USA.
Występowanie: Północny Atlantyk od Karoliny po Meksyk.
Kulinaria: Białe mięso i nieliczne duże ości.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Makrela atlantycka
Nazwa łacińska: Scomber scombrus.
Nazwy obce: ang. Atlantic mackerel, niem. Atlantische Makrele, fr. maquereau, hiszp. caballa del Atlántico, port. sarda, wł. scombro, duń. makrel, chorw. skuša, norw. makrell, szwedz. makrill, niderl. makreel, ros. makriel, grec. skumbri, tur. uskumru.
Kulinaria: Doskonale nadaje się do duszenia, smażenia i opiekania na grillu.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Makrela australijska
Nazwa łacińska: Scomber australasicus.
Nazwy obce: ang. blue mackerel, niem. Blaue Makrele, nowozel. English mackerel, fr. maquereau tacheté, jap. saba.
Kulinaria: Filety można smażyć w głębokim tłuszczu.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Makrela hiszpańska
Nazwa łacińska: Scomberomorus maculatus.
Nazwy obce: ang. Spanish mackerel, niem. Spanische Makrele, fr. thazard atlantique, hiszp. carite Atlántico / sierra.
Kulinaria: Doskonale nadaje się do grillowania i smażenia, uważana za najlepszą z makrel.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Makrela japońska
Nazwa łacińska: Scomber japonicus.
Nazwy obce: ang. chub mackerel, niem. Mittelmeermakrele, fr. maquereau espagnol, hiszp. estornino, port. cavala-corrente, wł. lanzardo, niderl. spaanse makreel, chorw. plavica, grec. kolios, tur. kolyoz, jap. masaba.
Kulinaria: Nadaje się do duszenia, smażenia i pieczenia na grillu.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Makrela kolias
Nazwa łacińska: Scomber colias.
Nazwy obce: ang. Atlantic chub mackerel, Tinker mackerel, fr. maquereau espagnol atlantique, hiszp. estornino del Atlántico, port. cavala.
Opis: Długa, opływowa ryba z głęboko rozwidlonym ogonem, cała pokryta jest bardzo drobnymi rybimi łuskami.
Występowanie: Ocean Atlantycki: wschodnie i zachodnie wybrzeża, w tym Morze Śródziemne i południowe Morze Czarne.
Kulinaria: Na wyspach Morza Egejskiego jest to szczególnie popularny przysmak pod nazwą goúna: świeżo złowioną makrelę rozcina się na brzuchu, wypatrosza i pozostawia na słońcu na jeden dzień do wyschnięcia stroną mięsną do góry. Tego samego wieczoru makrela jest bardzo krótko smażona na ogniu, a następnie podawana z sokiem z cytryny.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Morlesz szkarłatny
Nazwa łacińska: Pagellus erthrinus.
Nazwy obce: ang. pandora, niem. Rotbrassen, fr. pageot, wł. fragolino, hiszp. breca, port. bica, chorw. rumenac, grec. lethrini, niderl. rode zeebrasem, norw. rødpagell, szwedz. rödpagell, tur. mercan.
Kulinaria: Zwarte, delikatne mięso, nadaje się na zupy oraz do gotowania i smażenia, podczas grillowania najlepiej pędzlować olejem.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Opastun
Nazwa handlowa: tuńczyk wielkooki.
Nazwa łacińska: Thunnus obesus.
Nazwy obce: pl. [patuda], ang. bigeye tuna, fr. thon obese, hiszp. patudo, jap. mebachi, niem. Grossäugigger Thun..
Opis: Długość od 80 do 130 centymetrów. Duże oczy o średnicy około ⅓ długości pyska.
Występowanie: Ciepłe strefy Atlantyku, Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku.
Kulinaria: Mięso bardzo smaczne i wysoko cenione.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Ostrobok
Nazwa łacińska: Trachurus trachurus.
Nazwy obce: ang. horse mackerel, niem. Stöcker / Bastardmakrele, fr. chinchard, hiszp. jurel, port. carapau, wł. suro, duń. hestemakrel, niderl. horsmakreel, norw. taggmakrell, szwedz. taggmakril, grec. stavridi, chorw. šarun / šnjur, tur. isatvrit.
Występowanie: Wschodni Ocean Atlantycki wzdłuż wybrzeży europejskich i afrykańskich, Morze Śródziemne, Morze Marmara i Morze Czarne, czasami wpływa do Morza Bałtyckiego.
Kulinaria: Najlepsze są małe osobniki (10-15cm) smażone w całości (port. jaquinzinho).
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Ostrosz
Nazwa łacińska: Trachinus draco.
Nazwy obce: ang. greater weaver, niem. Großes Petermännchen, fr. grande vive, hiszp. escorpión, port. peixe-arancha-maior, wł. dragone, duń. flæsing, norw. fjesing, szwedz. fjärsing, niderl. grote pieterman, chorw. pauk byeli, ros. morskij drakon, grec. drakena, tur. trakonya..
Występowanie: Od Norwegii po Maderę, także Morze Śródziemne i Morze Czarne.
Kulinaria: Mięso białe i twarde, nadaje się do smażenia lub do zup rybnych (np. włoskiej zuppa di pesce).
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Pagrus czerwony
Nazwa łacińska: Pagrus major.
Nazwy obce: ang. red seabream, fr. Dorade japonaise, hiszp. dorada del Japón, pargo japonés, niem. Seabrasse, wł. Pagro maggiore, jap. madai (真鯛), tai (鯛), kor. domi (도미) or chamdom (참돔)..
Występowanie: Północno-zachodni Pacyfik od północno-wschodniej części Morza Południowochińskiego (z wyłączeniem Filipin) na północ do Japonii.
Kulinaria: Nadaje się do gotowania, grillowania, pieczenia lub spożywania na surowo, na przykład w sashimi.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Pelamida
Nazwa łacińska: Sarda sarda.
Nazwy obce: ang. Atlantic bonito, niem. Pelamida / Atlantischer Bonito, fr. bonite à dos rayé, hiszp. bonito atlántico, port. serrajão, wł. palamita, duń. rygstribet pelamide, norw. striped pelamide, szwedz. rygstrimmig pelamid, niderl. bonito, chorw. polanda, grec. palamida, tur. palamut / torik.
Opis: Może osiągać długość do 90 cm, ale najczęściej nie przekracza 50 cm. Pelamida jest błędnie nazywana bonito.
Występowanie: Wschodni Atlantyk od Skagerraku po Afrykę Południową.
Kulinaria: Duże tłuste okazy najlepiej nadają się do opiekania na grillu.
Ilustracja: Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Pleperka lamparcia
Nazwa łacińska: Plectropomus leopardus.
Nazwy obce: ang. leopard coral grouper, common coral trout, fr. loche saumonée, saumonée léopard..
Opis: Poluje z ośmiornicami, wskazuje głową, gdzie znajduje się zdobycz.
Występowanie: Basen Oceanu Indyjskiego i w zachodni Pacyfik od Japonii po wschodnią Afrykę.
Kulinaria: Doskonała, ale droga ryba.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Skalnik prążkowany
Nazwa łacińska: Morone saxatilis.
Nazwy obce: ang. striped bass / rockfish, niem. Felsenbarsch, fr. bar d’Amérique, hiszp. lubina estriada, port. obalo-muge, wł. persicospigola striata, niderl. gestreepte zeebaars.
Kulinaria: Mięso doskonałej jakości, znakomicie smakuje przysmażony na maśle.
Ilustracja: Ilustracja: Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Tasergal
Nazwa handlowa: lufar.
Nazwa łacińska: Pomatomus saltatrix.
Nazwy obce: ang. bluefish, niem Blaufisch, fr. tassergal, hiszp. anjova, port. anchova, wł. ballerino, niderl. blauve baars, chorw. strijelko, bilizmica zubatica gr. gofari, tur. lüfer..
Występowanie: Wszystkie morza świata poza wschodnim Pacyfikiem.
Kulinaria: Większe (tłustsze) nadają się do grillowania i wędzenia, mniejsze (do 30 cm) do smażenia i duszenia.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Tunek atlantycki
Nazwa łacińska: Euthynnus alletteratus.
Nazwy obce: ang. little tuna, fr. thonine, wł. tonno tonnina, hiszp. bacoreta..
Opis: Długość od 50 d0 80 centymetrów. Czarne smugi i plamki na grzbiecie.
Występowanie: Ciepłe wody Atlantyku i Morze Śródziemne.
Kulinaria: Mięso smaczne i cenione.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Tuńczyk biały
Nazwa handlowa: albakora / tuńczyk długopłetwy / germon / tuńczyk albakora.
Nazwa łacińska: Thunnus alalunga.
Nazwy obce: ang. albacore, niem. Weißer Tun, fr. germon / thon blanc, hiszp. bonito del norte / atún blanco / albacora, port. atum-voador / germão, wł. alalonga, niderl. witte tonyn, chorw. tunj dugorilac, gr. tonnos macropteros.
Opis: Ma białe mięso, w odróżnieniu od mięsa innych tuńczyków. Dlatego czasami jest nazywany »morskim kurczakiem«. Jest bogate w kwasy tłuszczowe omega-3, fosfor, potas i witaminy. Osiąga do 140 cm długości i 60 kg masy ciała.
Kulinaria: Dzięki nieco tłustszemu mięsu nadaje się do smażenia i grillowania.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Tuńczyk błękitnopłetwy
Nazwa handlowa: tuńczyk / tuńczyk pospolity / tuńczyk błękitny / tuńczyk czerwony / tuńczyk niebieskopłetwy / tuńczyk zwykły / ton / tuńczyk północny.
Nazwa łacińska: Thunnus thynnus.
Nazwy obce: ang. bluefin tuna, niem. Roter Tun / Blauflossentun, fr. thon rouge, hiszp. atún rojo / atún de aleta azul, port. atúm rabilho / rabilo / rabil, wł. tonno, duń. thunfisk, norw. makrellstørje, szwedz. tonfisk, niderl. tonijn, bułg. ton, chorw. tunj, ros. tuniec, rum. ton, gr. tonnos, tur. ton balığı / orkinoz.
Opis: Tuńczyk błekitnopłetwy ma mięso barwy różowo-czerwonej i ubogie w tłuszcz. Osiąga wielkość do 5 metrów i wagę do 500 kilogramów. Ma granatowy grzbiet, a boki i brzuch srebrzyste.
Kulinaria: Mięso jest zwarte, nadaje się do krótkiego smażenia i grillowania, dobrze jest je potem poddusić w płynie.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Tuńczyk czarnopłetwy
Nazwa handlowa: tuńczyk atlantycki.
Nazwa łacińska: Thunnus atlanticus.
Nazwy obce: ang. blackfin tuna, fr. thon à nageoires noires / thon noir, hiszp. atún de aleta negra.
Opis: Torpedokształtne ciało, ciemne na grzbiecie. Osiąga wielkość do 100 cm i wagę do 21 kg.
Występowanie: Ciepłe wody przybrzeżne zachodniego Atlantyku.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Tuńczyk żółtopłetwy
Nazwa handlowa: tuńczyk złoty / albakora żółtopłetwa / albakora.
Nazwa łacińska: Thunnus albacares.
Nazwy obce: ang. yellowfin tuna, fr. albacore, hiszp. rabil / atún de aleta amarilla, port. atum-albacora / galha-a-ré / galha-amarela.
Opis: Ma mięso o zwartej strukturze i łagodnym smaku. Kolor po ugotowaniu jest żółto-brązowy. Jeśli mięso pochodzi z ryb większych niż 15 kg, jest ono ciemniejsze i suchsze. Tuńczyki żółtopłetwe mają dwie płetwy grzbietowe, z których druga jest większa i ostro zakończona. Dorastają do 240 cm długości.
Kulinaria: Doskonały do dań w postaci surowej (np. sashimi), a także na grilla.
Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock
Włócznik
Nazwa handlowa: miecznik.
Nazwa łacińska: Xiphias gladius.
Nazwy obce: ang. swordfish, niem. Schwertfish, fr. espadon, hiszp. pez espada, port. espadarte, wł. pesce-spada, duń. svaerdfisk, norw. sverdfisk, szwedz. svärdfisk, niderl. zwaardvis, chorw. igo, gr. xiphios, tur. kılıç balığı.
Kulinaria: Delikatne mięso dokonale nadaje się do smażenia i grillowania.