Ilustracja: Shutterstock

Małż wenus północny

Nazwa łacińska: Mercenaria mercenaria.

Nazwy obce: ang. clam, Northern quahog, quahog, hardshell clam, niem. Quahog-Muschel, fr. le clam..

Opis: Jajowate, grube i gładkie skorupy z cienkimi żeberkami.

Występowanie: Wzdłuż wschodniego wybrzeża Ameryki, od Kanady po Zatokę Meksykańską, także wzdłuż angielskiego i francuskiego wybrzeża kanału La Manche, w Zatoce Biskajskiej, przy wybrzeżach południowej Hiszpanii i Portugalii oraz w Morzu Śródziemnym.

Kulinaria: Amerykańskie handlowe nazwy to: littleneck clams (wielkość do 5 centymetrów), cherrystone (wielkość około 7 centymetrów) i chowder clams / steamer clams (wielkość do około 13 centymetrów). Littleneck clams i cherrystones są podawane na surowo. Chowder clams są wykorzystywane do zup i dań jednogarnkowych, a także pieczone w jamach wykopanych w ziemi (clambakes).

Ilustracja: conchology.be

Małż dywanowy

Nazwa łacińska: Ruditapes / Venerupis decussatus.

Nazwy obce: ang. grooved carpet shell, niem. Kreuzmuster-Teppichmuschel, fr. palurde croisée, hiszp. almeja fina, wł. vongola verace..

Opis: Atlantyk od Norwegii po Senegal, a także Morze Śródziemne. W Galicji hodowany w akwakulturach.

Występowanie: Niesymetryczne klapy muszli, mają wielkość od 4 do 8 centymetrów, mają brązowy kolor i są pokryte szerokimi promienistymi ciemniejszymi i jaśniejszymi pasemkami.

Kulinaria: Niezwykle ceniony, uważany za najsmaczniejszy z rodziny małży Wenus. Spożywany na surowo, może być gotowany na parze.

Ilustracja: Wikipedia

Małż filipiński

Nazwa łacińska: Ruditapes philippinarum.

Nazwy obce: ang. Japanese carpet shell, Manila clam, niem. Japanische Teppichmuschel, fr. palourde japonaise, clam japonaise, hiszp. almeja japonesa, wł. vongola verace filippina, port. amêijoa japonesa, jap. asari..

Opis: Brązowa muszla z białym wzorem o długości 4-5 centymetrów.

Występowanie: W Azji Wschodniej i na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. Hodowany na francuskim wybrzeżu Atlantyku i Morza Śródziemnego, w Galicji i lagunach Veneto.

Kulinaria: W sosach do past często używany jako tańszy zamiennik małża dywanowego.

Ilustracja: Shutterstock

Małż wenus brunatny

Nazwa łacińska: Callista chione.

Nazwy obce: ang. smooth callista, niem. Braune Venusmuschel, Glatte Venusmuschel, fr. cythère, vernis, grande palourde, hiszp. concha, saveriña, almejón de sangre, mariposa, almejón brillante, gavesia, concha fina, wł. cappa liscia, cappa chione, fasolaro, issolon..

Opis: Brązowa muszla o długości 8-12 centymetrów.

Występowanie: W Atlantyku od południowego zachodu Wysp Brytyjskich po Maroko, a także w Morzu Śródziemnym, głównie w części południowej.

Kulinaria: Mniejsze nadają się do jedzenia na surowo, większe do gotowania, do zrobienia farszu i zapiekania.

Ilustracja: Wikipedia

Małż wenus pasiasty

Nazwa łacińska: Chamelea gallina.

Nazwy obce: ang. striped Venus clam, niem. Strahlige Venusmuschel, fr. clovisse, petit praire, palourde, venus poule, hiszp. almeja, port. pé de burrinho, wł. vongola / lupino di mare / vongola comune, cappa galina, beverazza, poverazza, niderl. venusschelp..

Opis: Muszla ma do 5 centymetrów szerokości.

Występowanie: Morz Śródziemne.

Kulinaria: Delikatne mięso, doskonałe gotowane na parze i w zupach rybnych.

Ilustracja: conchology.be

Prążkowany małż dywanowy

Nazwa łacińska: Venerupis rhomboides.

Nazwy obce: ang. banded carpet shell, niem. Teppichmuschel, fr. palourde rose, hiszp. almeja rubia, almeja roja, almeja listada, wł. vongola o Longone, port. amêijoa-vermelha..

Opis: Osiąga wielkość 6-7 centymetrów. Muszla ma wiele drobnych koncentrycznych grzbietów. Jest zwykle jasnobeżowa, z jasnobrązowymi pasmami promieniującymi z wierzchołka muszli. Wnętrze jest białe, często o różowym zabarwieniu.

Występowanie: Wschodni Ocean Atlantycki, od Norwegii po Morze Śródziemne i północno-zachodnie wybrzeże Afryki.