Afrodyta wyłoniła się z piany morskiej w pobliżu Cypru w muszli przegrzebka.
Ilustracja: Shutterstock
Nazwa łacińska: Mimachlamys varia.
Nazwy obce: ang. variegated scallop, hiszp. zamburiña, fr. pétoncle..
Opis: Wiele barwnych odmian. Wypukła muszla, do 6 centymetrów średnicy.
Występowanie: Od Norwegii do zachodniej Afryki zachodnie rejony Morza Śródziemnego.
Ilustracja: kisspng.com
Nazwa łacińska: Pecten jacobaeus.
Nazwy obce: ang. scallop, fan shell, niem. Jakobsmuschel, Pilgermuschel, fr. coquille St.-Jacques, peigne de St.-Jacques, vanne, capeau, bask. xel, hiszp. rufina, capa santa, pelegrina, concha de peregrino, port. vieira, penteola, romeiro, wł cappa santa, conchiglia di San Jacopo, pellegrina, niderl. grote kamschelp..
Opis: Ma prawie białą muszlę o średnicy 10-13 centymetrów, jedna jej połówka jest płaska, druga wypukła. Swoją nazwę zawdzięcza apostołowi Jakubowi. Małże te służyły bowiem jako pokarm pielgrzymom podróżującym do miejsca jego domniemanego grobu w Komposteli. Były tak popularne, że ich muszle szybko stały się symbolem rozpoznawczym pielgrzymów.
Występowanie: W Morzu Śródziemnym, a także u wybrzeży Atlantyku w Hiszpanii, w Portugalii i Maroku.
Kulinaria: Nadają się do smażenia na maśle i do jedzenia na surowo, a także grillowania i zapiekania.
Ilustracja: 123rf.com
Nazwa łacińska: Aequipecten opercularis.
Nazwy obce: ang. queen scallop, niem. Reisemantel, fr. vanneau / petoncle operculaire, wł. cannestrello, hiszp. golondrina / zamoriña / volandeira, port. vieira / leque, niderl. wijde mantel..
Opis: Ma czerwonobrązową, delikatnie marmurkową muszlę, obie połówki są wybrzuszone.
Występowanie: Od Norwegii po Wyspy Kanaryjskie, a także w Morzu Śródziemnym.
Kulinaria: Nadają się do smażenia na maśle (zarówno mięso jak i ikra).