Ilustracja: Nikolay Nachev @ Shutterstock

cefal

Inne nazwy: łoban.

Nazwa łacińska: Mugil cephalus.

Nazwy obce: ang. flathead grey mullet, niem. Großköpfige Meeräsche, fr. mullet à grosse tête, hiszp. pardete, port. tainha-olhalvo, wł. cefalo, chorw. cipal glavač, ros. czornyj kefal, grec. kephalos, tur. kefal.

Opis: Grzbiet jest oliwkowo-zielony, boki są srebrzyste i stopniowo przechodzą w białe ku brzuchowi. Może mieć od sześciu do siedmiu wyraźnych poziomych pasów bocznych. Nie posiada linii bocznej. Typowa długość wynosi około 50 centymetrów, a maksymalna długość to 100 centymetrów. Może osiągnąć maksymalną wagę ośmiu kilogramów.

Występowanie: W wielu różnych środowiskach na całym świecie, w tym w wodach strefy tropikalnej, subtropikalnej i umiarkowanej.

Kulinaria:

Ikra może być solona, suszona i prasowana, nazywana jest wtedy po grecku avgotaraho, tajwańsku wuyutsu, koreańsku eoran, japońsku karasumi, włosku bottarga, francusku poutargue, turecku haviar i egipsku batarekh.

W Egipcie ryba jest solona, suszona i marynowana, tworząc fesikh.

Niewielkie egzemplarze doskonałe są do smażenia, większe do duszenia. Cefale nadają się także do wędzenia i solenia.