Kalmary

Mają dziesięć ramion. Od mątew różnią się wysmukłym torpedowatym ciałem z romboidalną płetwą.

kalmar patagoński

Ilustracja: FAO

Kalmar patagoński

Nazwa łacińska: Loligo gahi.

Nazwy obce: ang. Patagonian squid, fr. calmar de Patagonie, hiszp. calamar patagónico, port. lula-patagónica.

Występowanie: Południowo-wschodnia części Oceanu Spokojnego i południowo-zachodnia części Oceanu Atlantyckiego. Na Pacyfiku zasięg rozciąga się wzdłuż wybrzeża od południowego Peru do południowego Chile, a na Atlantyku od Zatoki San Matías w Argentynie na południe do Tierra del Fuego, w tym na szelfie kontynentalnym wokół Wysp Falklandzkich.

kalmar pospolity

Ilustracja: CanStockPhoto

Kalmar pospolity

Nazwa łacińska: Loligo vulgaris.

Nazwy obce: ang. squid, fr. calmar, encornet, hiszp. calamar, port. lula.

Opis: Osiąga wielkość od 30 d0 50 centymetrów i wagę do 2 kilogramów. Ma gładką skórę o piaskowym, brązowym lub czerwonym kolorze. Wewnętrzna muszla jest zredukowana do płaskiej rogowej płytki.

Występowanie: Głównie w Morzu Śródziemnym.

kałamarnica Humboldta

Ilustracja: Shutterstock

Kałamarnica humboldta

Nazwa łacińska: Dosidicus gigas.

Nazwy obce: ang. jumbo flying squid, fr. encornet géant, calmar géant, hiszp. poton del pacifico, calamar gigante, port. pota, potra.

Opis: Kałamarnica Humboldta osiąga długość do 4 metrów (długość macek do 2,5 metra) i wagę do 45 kilogramów. Jedną z jej cech jest częste zmienianie barwy ciała, być może w celu porozumiewania się.